In zijn boek Rousseau en ik beschrijft Maarten Doorman de
toenemende rol van het begrip authenticiteit in onze samenleving.
Authenticiteit in de zin van het echte, het natuurlijke.
Voelen is direct, spontaan, authentiek en
denken is secundair, strategisch en niet authentiek.
In het tv journaal wordt bv steeds meer nadruk gelegd
op hoe een gebeurtenis ervaren wordt door familie, dorpsgenoten
en anderen terwijl de informatie over de gebeurtenis
zelf steeds minder wordt.
Bij gebeurtenissen zoals de bijna Elfstedentocht of
het ongeluk van Friso wordt er bijna meer aandacht besteed
aan de verslaggeving door de buitenlandse media
(aantallen verslaggevers, buitenlandse krantenkoppen) dan
aan het onderwerp zelf.
Het wel of niet verschijnen in DWDD of P&W is bijna belangrijker
dan het onderwerp waar de desbetreffende persoon over
ondervraagd wordt.
De discussie over de noodzakelijke authenticiteit van
politici heeft hier natuurlijk ook mee te maken.
Hopelijk blijft er nog wat inhoud over en ontaardt
niet alles in fact free politics.
Volgers
dinsdag 6 maart 2012
authenticiteit
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten