Volgers

vrijdag 29 januari 2010

filmfestival rotterdam

Vanmiddag naar het filmfestival in rotterdam geweest.
Twee leuke films gezien.
Ik dacht dat ik onbekende films had uitgezocht maar beide keren was de zaal volledig uitverkocht en Pathe 4 is niet echt klein.
Het eerste wat opvalt is het publiek. Als je de 5 uur films en de klassieke concerten in de Doelen gewend bent is dit een totaal ander, vooral jonger, publiek.
De eerste  was een Kroatische film, Donkey, over familieproblemen. Mooi gefilmd en een goed verhaal. De oorlog is heel vaag op de achtergrond aanwezig.
De tweede was een Mexicaanse, Alamar (naar de zee),ook een ´kleine´ film over een jongetje van acht die samen met zijn vader een paar weken bij zijn grootvader doorbrengt die visser is.
De grootvader woont in een huis op palen bij het grootste koraalrif van Mexico en vist met harpoen en lijn op barracuda,s, kreeften etc. Jongetje mag natuurlijk overal aan mee doen. Ook weer erg mooi gefilmd met een  simpel, maar goed verhaal. Het is wel grappig dat in beide films de opa's een belangrijke rol spelen.
De films zijn allebei de moeite waard.
Meer info op de website en youtube.

dinsdag 26 januari 2010

rotterdam

Afgelopen zaterdag hebben we met de snerttram een rondrit door rotterdam gemaakt. Leuke gids, een accordeonist en lekkere snert. Veel  interessante weetjes over rotterdam: oudste joodse begraafplaats, de complete afbraak van de binnenstad (inclusief het stratenplan) na het bombardement, het vergeten bombardement van 1943 en verhalen over de familie van Klaveren.

De kaartverkoop voor het filmfestival begon vrijdagavond om 20:00 uur. Na uitgebreide bestudering van de volkskrant bijlage vier films uitgezocht en de kaartjes om 21:00 on-line besteld.
Dit ging zonder problemen. Leve het internet.
Nu as vrijdag naar een bosnische en een mexicaanse film en volgende week dinsdag naar een hongaarse en een colombiaanse film. Zoals elk jaar een verrassing en dat is ook het leuke van het  filmfestival, het onverwachte.

maandag 25 januari 2010

draagvlak

Er is een vreemde ontwikkeling aan de gang in Den Haag. 
Steeds vaker wordt het begrip draagvlak gebruikt om moeilijke beslissingen te rechtvaardigen. Balkenende deed het in zijn brief aan Baroso over de uitvoering van Europese milieumaatregelen, het is  genoemd ivm de ontwikkelingssamenwerking en het meest recente voorbeeld is natuurlijk het rekeningrijden.
In een lang verleden regeerden ministers op basis van hun verkiezingsmandaat , daarna volgde het inhuren van externe adviesburo’s om moeilijke beslissingen voor te koken en nu is het draagvlak  van stal gehaald.
Misschien kunnen we in de toekomst het twitteren inzetten om complexe problemen op te lossen.

dinsdag 19 januari 2010

opmerkelijk

Op een vraag van een journalist of hij de aanval op irak weer zou steunen antwoordde Balkenende dat hij dat weer zou doen.
Het is alsof een ingenieur die een brug gebouwd heeft
die ingestort is, in een interview zegt dat
hij het opnieuw op dezelfde manier zou doen.
Opmerkelijk.
In een stuk op de website vox, waar heel lezenswaardige stukken over economie en politiek gepubliceerd worden, wordt beschreven waarom economen de systeemrisico's in de financiele sector grotendeels genegeerd hebben.
Een van de redenen is het feit dat economen niet beloond worden voor het analyseren van systeem risico's. Ze worden beloond voor het doen van andere analyses.
Het is alsof de ingenieur die een brug ontworpen heeft
die ingestort is, zegt dat hij betaald wordt
voor het ontwerpen van een zo goedkoop mogelijke brug en
niets te maken heeft met het al dan niet
goed functioneren van die brug.
Ook heel opmerkelijk.

donderdag 14 januari 2010

pvv en duurzame electriciteit

Gisteren viel ik wachtend op nieuws over het voortbestaan
van het kabinet met de neus in de boter.
Op het tv kanaal van de tweede kamer was een plenair debat
te zien over wijziging van de gas- en electriciteitswet.
Deze wijziging moet duurzame electriciteit voorrang
geven op het electriciteitsnet (zie een vorig weblog).
De heer de Mos sprak hier namens de PVV.
Toen ik zijn bijdrage gehoord had
bekeek ik het voortbestaan van het kabinet met
heel andere ogen.
Stel je voor dat er straks in het kabinet en
door de tweede kamer in deze trant over
onze energievoorziening beslist wordt.
Dan nog liever Balkenende.
Ik kan me nu trouwens ook heel goed voorstellen
hoe moeilijk het is om serieus met de PVV in debat te gaan.

woensdag 13 januari 2010

zizek

Soms zie je op tv iets waar je het volledig mee eens bent.
Zo'n ervaring had ik kort geleden bij het zien van
een aflevering van het programma Tegenlicht met
de Sloveense filosoof Slavoj Zizek.
De economische crisis, energie en ecologie, Afghanistan
en de crisis in de democratie werden hier op een
hele boeiende manier geanalyseerd.
Het was niet alleen boeiend maar ik had mijn eigen
mening over deze dingen niet beter kunnen verwoorden.

vrijdag 8 januari 2010

klm en duurzaamheid

Op 24 november jl maakte een KLM Boeing 747
een rondvlucht boven Nederland terwijl een
van de vier motoren op een mengsel van kerosine
en plantzaadolie (huttentut olie) draaide.
Ik weet niet of ik moet huilen of lachen om het pr circus
dat hieromheen werd georganiseerd.
Een paar citaten uit het persbericht:
KLM is leidend in de verduurzaming van de luchtvaart.
Hoezo leidend? Op basis van een uurtje rondvliegen met
een brandstof die vrijwel zeker nooit in grote hoeveelheden
geproduceerd zal worden?
Nederland moet die leidende positie goed gebruiken
om een schone, stille en duurzame wereldluchtvaart te bereiken.
Wat kan Nederland bijdragen aan een schone, stille etc?
Wij bouwen toch geen vliegtuigen of vliegtuigmotoren?
Technisch kan het. Dat hebben wij laten zien.
Nu moet ook de overheid, industrie en de hele samenleving
hard aan de slag zodat we snel over een continue stroom
verantwoorde brandstof kunnen beschikken.
Moeten we in onze moestuinen huttentut (een vergeten groente)
gaan verbouwen om uit de zaden olie voor de KLM persen?
Het doet me denken aan de grote sprong voorwaarts in China,
toen iedereen een hoogoventje in zijn achtertuin had
waarmee onbruikbaar ijzer werd geproduceerd.

Ik vind het onbegrijpelijk dat de minister van Economische Zaken
hieraan meedoet en mee vliegt terwijl ze zich laat
verwennen met biologische gebakjes en biologische wijn.
Het is nog vreemder dat het Wereld Natuur Fonds zich
voor het karretje van de KLM laat spannen en
hier ook aan meedoet door op het vliegtuig de leus
‘Het wereld natuur fonds feliciteert KLM met deze stap’
te laten schilderen.

Over de technisch wetenschappelijke kant zullen we
het helemaal maar niet hebben:
een bedrijf dat 50 ton algen vanuit China transporteert naar een
speciale raffinaderij in Houston, waar blijkt dat er geen olie
uit komt, heeft zijn huiswerk niet goed gedaan.

internet



Het zijn gouden tijden voor de beta nieuws junk.   
Het opstarten van de deeltjesversneller in Geneve    
kon op de voet gevolgd worden door de blogs    
vanuit de verschillende controlekamers.    
De klimaatconferentie in Kopenhagen werd ook door een groot    
aantal bloggers verslagen.    
De laatste chaotische avond kon mooi gevolgd    
worden via twitter.    
Deelnemers twitterden hun berichtjes (max 140 karakters)   
op hun mobieltjes naar internet.    
De verwarring en chaos konden van minuut tot minuut    
gevolgd worden. Bijzonder boeiend.    
Er worden ook steeds meer wetenschappelijke presentaties op    
internet gezet die online of na downloaden    
offline bekeken kunnen worden.    
MIT, Stanford en KITP zetten al heel veel op internet.   
    
De kunst is nu om al die informatie op een    
eenvoudige manier te lokaliseren.    
Een van de hulpmiddelen hierbij is de zgn rss client    
of feed reader. Zo’n programma werkt als een    
soort emailprogramma.   
Zelf gebruik ik hiervoor google reader.

vrijdag 1 januari 2010

waarom bloggen

Laatst vroeg iemand mij of ik het belangrijk   
vind dat veel mensen mijn weblog lezen.   
Eigenlijk niet, was het antwoord,    
ik zou het ook doen als er  geen lezers zouden zijn. 
Het is natuurlijk ontzettend leuk als andere mensen    
het lezen en nog leuker als iemand een reactie   
achterlaat, maar dat is niet de voornaamste reden    
waarom ik elke week een stukje   
probeer te schrijven.   
   
Ik vind het leuk een reactie    
(bv over zin of onzin van iets wat ik    
gelezen, gezien of gehoord heb),    
een mening (over milieu, economie of   
politiek) of een ervaring (vakantie) zo goed   
mogelijk te formuleren en op papier te zetten.   
De potentiele lezer fungeert als stok achter de deur.   
Je kunt het een beetje vergelijken met    
het schrijven van een wetenschappelijk paper    
of een projectvoorstel en de rol van referees.   
   
De lol zit hem dus voornamelijk in het maken van de weblog.   
Toch geeft het weer een kick(je)    
als ik op de publish knop druk en deze weblog   
de wijde wereld in stuur.