krantenkoppen

Een tijdje geleden maakte ik me boos over een
kop in de Telegraaf naar aanleiding van
het verkiezingsprogramma van de PvdA:
PvdA pakt de gewone man.
Dit was een tendentieuze en onware kop.
Afgelopen zaterdag maakte ik mij druk over
een kop in de Volkskrant:
Tweederde van de bevolking voor kernenergie
Ook dit is een tendentieuze en onware kop.
Als je het artikel verder leest blijkt dat een derde
van de Nederlanders de bouw van kerncentrales
onvoorwaardelijk steunt
en dat een derde  voor nieuwe kerncentrales is
mits deze inherent veilig zijn.
Ik durf te wedden dat zowel de enqueteurs  als de geenqueteerden
geen flauwe notie hebben wat inherent veilig concreet betekent.
Tweederde van de Nederlanders zou ook verklaren
op de fiets naar zijn werk willen gaan als
die net zo comfortabel en snel zou zijn als zijn auto.
Op pagina 11 van dezelfde Volkskrant staat
een vervolgartikel onder de kop
Tijd voor een serieuze discussie.
Dat is een heel goed voornemen, maar dan moet
je niet op deze manier aan die discussie bijdragen.

Overigens had ik een heel ander stukje hierover geschreven
maar Bert Wagendorp maaide mij in zijn Volkskrant column
van vanochtend het gras voor de voeten weg.
Lees dat stuk.

duurzame overheid

Bij het aantreden van het kabinet Balkenende 4 (begin 2007) is door
het Ministerie van ruimte en milieu het werkprogramma schoon en zuinig gepresenteerd. Citaat:
Dit werkprogramma beschrijft de manier waarop Nederland in 2020 een van de meest efficiente en schone energievoorzieningen van Europa zal hebben.
Alleen als iedereen meedoet kunnen we samen het verschil maken.
De doelstellingen voor 2020 die hierin beschreven worden zijn:
30 % vermindering van de uitstoot van broeikasgassen, 20 % aandeel van duurzame energie en een energiebesparingstempo van 2 % per jaar.
Dit werkprogramma is uitgebreid doorgerekend en geanalyseerd door het Milieu- en Natuurplanbureau (MNP) en het Energie Centrum Nederland (ECN).
Op 30 maart 2010 verschijnt er een ingezonden stuk van de minister van economische zaken in de Volkskrant onder de kop Duurzame energie niet voor eeuwig blijven subsidieren.
Hierin stelt ze:
Juist in het licht van de economische crisis en de uitdaging het overheidstekort terug te dringen is een economische benadering van duurzame energie dringend nodig.
Onzekerheid over het overheidsbeleid mbt tot het opwekken van duurzame energie is desastreus voor de realisering hiervan omdat projekten vaak een looptijd van minstens 25 jaar hebben. Dit zou juist een minister van economische zaken moeten weten.
Je vraagt je ook af of de eenheid van kabinetsbeleid alleen geldt voor Afghanistan en niet voor het milieu.

natuur als buur

 
Het  is te hopen dat er nog natuur voor de buren overblijft
na de bouw van het projectbureau.

goeie daad

Vandaag heb ik persoonlijk bijgedragen tot een schoner milieu.
Ik fietste door het steegje achter ons huis
en zag twee lege sigarettenpakjes liggen.
Er flitste een gesprek van een paar dagen geleden
door mijn hoofd over iemand die hardliep,
onthield waar de rotzooi lag
en dan terugging op de fiets (nee niet met de auto)
om die rotzooi weg te halen.
Na enige aarzeling ben ik teruggelopen
om de lege pakjes op te rapen en bij het oud papier te gooien.
Ik had ze nog bijna in de vuilcontainer gegooid, maar
dan was het nuttig effect van mijn goeie daad
natuurlijk weer een stuk kleiner geweest.

biobrandstoffen

Natuur en Milieu meldt in de Volkskrant van 27 maart dat zij de wetenschappelijke litteratuur er nog maar eens op nageslagen heeft en dat daaruit blijkt dat de meeste biobrandstoffen het klimaat helemaal niet helpen zoals ze geacht worden te doen.
Gelukkig, eindelijk een milieu organisatie die de wetenschappelijke litteratuur gebruikt.
Natuur en Milieu wil hiermee aangeven dat het weinig zin heeft om het percentage biobrandstoffen dat verplicht toegevoegd moet worden aan benzine, te verhogen naar 20 procent zonder aan te geven hoeveel CO2 emissie hierdoor moet worden bespaard.
Als uitsmijter wordt gemeld dat minder en zuiniger vliegen en electrisch rijden natuurlijk de echte oplossingen zijn.
Misschien moet Natuur en Milieu de wetenschappelijke litteratuur hierover ook nog eens opslaan om te voorkomen dat er over de electrische auto net zulke misverstanden ontstaan als over biobrandstoffen.