In een documentaire over de tunnels tussen Egypte
en de Gaza strook zag ik een fraai voorbeeld van
het creatief gebruik van de mobiele telefoon.
Een van de bewoners ging regelmatig door
een van de tunnels van de Palestijnse naar de
Egyptische kant om daar vogels te vangen.
Hij legde zijn mobiele telefoon onder een struik,
zette er een klapnet boven en
en liet de telefoon de juiste vogelgeluiden
produceren om de vogels te lokken.
De vogels die hij ving werden in een kooitje
door de tunnel naar de Gaza kant gedragen
en verkocht aan een dierenwinkel.
Volgers
maandag 31 oktober 2011
high tech
zondag 23 oktober 2011
voedselprijzen, pensioenfondsen en weer die banken
De voedsel- en grondstofprijzen zijn de laatste jaren erg gestegen.
Dit komt oa doordat de banken een aantal financiele producten
hebben ontwikkeld waardoor er er ontzettend veel geld
belegd wordt in zgn indexfondsen waarmee op
voedsel- en grondstoffenmarkten gespeculeerd wordt.
Het handelsvolume van indexfondsen gebaseerd op
landbouwproducten is in 5 jaar gestegen van
13 naar 260 miljard dollar.
De reele dagelijkse handel in ruwe olie bedraagt
zo’n 60 miljoen vaten, de speculatieve handel
bedraagt zo’n 1000 miljoen vaten per dag.
De rol van de banken is (net als met de subprime hypotheken)
erg ondoorzichtig doordat ze een rol spelen in zowel
de index contracten als de handelscontracten
waarop die indexfondsen gebaseerd zijn.
De banken verstoren op deze manier de reele economie.
Het droevige is nu dat een groot gedeelte van het geld
waarmee gespeculeerd wordt afkomstig is van
de pensioenfondsen die het nu zo moeilijk hebben.
Om hun rendementen op peil te houden moeten ze
nl beleggen in dit soort financiele producten omdat
het beleggen in aandelen niet genoeg oplevert.
De pensioenfondsen zouden hun beleid moeten
baseren op duurzamere beleggingen ook als dat
een lager rendement oplevert.
Maar dat heeft natuurlijk wel consequenties.
zaterdag 15 oktober 2011
duisburg
Midden in Duisburg ligt het Lehmbruckmuseum.
Het mooie gebouw (oorspronkelijk ontworpen door
de zoon van de beeldhouwer) ligt in een wat morsig park
tussen de Karstadt en het Hauptbahnhof.
Bij het ontwerp van het gebouw is veel aandacht besteed
aan de lichtval van buiten en de wisselwerking tussen de
kunstwerken binnen en het omringende park buiten.
Op dit moment is het museum voor driekwart gevuld met
de tentoonstelling 100 Jahre Lehmbrucks Kniende - Paris 1911.
Deze is gewijd aan Lehmbruck en zijn jaren in Parijs (1911 – 1914).
De wisselwerking tussen Lehmbruck en zijn Parijse omgeving
(beeldhouwkunst, schilderkunst, muziek, litteratuur, dans)
wordt heel mooi in beeld gebracht.
De Knielende (1911) Opstijgende jongeling (1913)
Nederlaag (1914)
Ook de vaste collectie (die op dit moment maar voor een
klein deel wordt getoond) is erg de moeite waard.
Al met al zijn dit museum waar ik nog nooit van gehoord had,
de beeldhouwer waar ik nog nooit van gehoord had
en deze mooie tentoonstelling de reis zeker waard
(250 km heen en weer vanuit Rotterdam).
donderdag 13 oktober 2011
journalistiek
De informatie die we binnen krijgen wordt voor
een flink gedeelte door de journalistiek bepaald.
Het is daarom belangrijk dat die informatie betrouwbaar is.
Het tv programma Zembla vertoonde vorige maand
een aflevering over de Telegraaf.
Hoewel je het eigenlijk wel weet is het toch weer schokkend om
te lezen hoe die krant zijn lezers misleid.
Het rare is dat veel lezers toch nog heilig
geloven in de juistheid van de berichtgeving
(”Anders zou ik toch geen krant lezen”).
Is dit nou onwetendheid, luiheid, domheid, sensatiezucht of
een mengsel van al die dingen.
De opmerking van een mediawetenschapper
dat het naief is om van een krant te verwachten
dat die waarheidsgetrouw nieuws levert
lijkt me wel erg cynisch.
zondag 9 oktober 2011
emissies
De uitstoot van CO2 in 2010 is gestegen terwijl
het volgens de Kyoto afspraken en de daarop
gebaseerde inschatting van VROM gedaald had moeten zijn.
Een van de oorzaken is het feit dat er in Nederland
meer electriciteit geproduceerd is voor de export.
Om nu toch aan de Kyoto afspraken te voldoen gaat
Nederland investeren in reducties in voormalige
Oostblok- of ontwikkelingslanden.
De electriciteit wordt in Nederland relatief goedkoop opgewekt
waardoor de (buitenlandse) e-bedrijven hoge winsten
kunnen behalen door het te exporteren naar het buitenland.
De Nederlandse overheid moet nu meer gaan investeren
in projecten om die uitstoot in het buitenland te reduceren.
De door Maxime Verhagen gevreesde energie-afhankelijkheid
(zie mijn blog van 24 november 2010) valt blijkbaar ook erg mee.
Het bovenstaande laat weer eens zien dat
een nationale benadering steeds lastiger wordt.
dinsdag 4 oktober 2011
griekse zon
Tijdens onze vakantie op Kreta zagen we opvallend veel
splinternieuwe zonnepanelen. Geen kleintjes op een dak
van een huis, maar behoorlijk grote installaties.
Ik vroeg me af hoe dit mogelijk is in een bijna
failliet land want zonne energie is nog steeds
behoorlijk duur.
Thuisgekomen las ik in de Volkskrant hoe dit kan:
de Griekse overheid koopt de opgewekte electriciteit
voor een hoge prijs waardoor het interessant
wordt voor commerciele opwekkers.
Dezelfde overheid levert het voor een lagere prijs
door aan de verbruikers om protesten tegen
hoge kosten van levensonderhoud te voorkomen.
Dit kost de overheid zo’n 200 miljoen euro per jaar.
Het opwekken van duurzame electriciteit gebeurt
dus op een economisch niet erg duurzame manier.
Als de Griekse overheid zijn begrotingstekort gaat
verminderen zal ook de electriciteitsprijs
flink omhoog moeten en dat zullen de Grieken
niet leuk vinden.