Nog in Alausi geeft de GPS een
alternatieve route aan die wel redelijk lijkt.
De E47. De weg stijgt flink en we hebben
mooi uitzicht op de wolken beneden ons.
In de verte zien we zelfs een vulkaan.
Maar dan begint de ellende.
We zakken wat in hoogte en komen
in dichte mist terecht. We rijden
niet harder dan 30 en gebruiken
de GPS om de bochten in te schatten.
Na een bocht is de weg opeens weg
en moeten we door een ondiepe rivier.
Daarna wordt het weer wat beter
maar de weg houdt na een uur
gewoon op. Ze zijn met een nieuwe
weg bezig. Gelukkig kunnen
we keren en gaan we terug.
In de ondiepe rivier staat iemand
midden op de 'weg' zijn auto
te wassen en vindt het maar
vreemd dat we er wat aarzelend
omheen rijden.
Na 3 uur zijn we ongeveer op
ons beginpunt.
Vanaf hier nemen we de
oorspronkelijk geplande route
over de PanAmericana naar
Cuenca. Onderweg blijft
het opletten met de potholes
en overal inhalende bussen.
Tegen half 4 komen we in Cuenca
aan, de derde stad van Ecuador.
Onze GPS leidt ons feilloos
naar het hotel, dat in de oude
binnenstad ligt. Gelukkig
lopen alle straten recht en
loodrecht op elkaar.
Als de GPS zegt dat we er zijn
zien we geen hotel. Truus
vraagt aan een voorbijganger
en die wijst omhoog.
De naam staat hoog op de gevel.
We staan ervoor. Ook hier
is alles weer perfect.
Het gaat alleen hard regenen
en we blijven in het hotel
eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten